De Ervaring van een tweede generatie Indo

Neem contact met ons op

555-555-5555

mymail@mailservice.com

De Ervaring van een tweede generatie Indo

Inèza Messack • mrt. 20, 2022

Wat kunnen we schrijven over de 2de generatie Indo? Iemand waarvan de ouders in Indonesië zijn geboren en die zelf in Nederland geboren is. Iemand zoals ik bijvoorbeeld?

Appeltje eitje. Ik kan namelijk zo uit eigen ervaringen putten……

Mmmm…. Zo makkelijk als ik dacht dat het was om de woorden te vinden, zo moeilijk bleek het te zijn, want… Tja…. wat ís dan eigenlijk kenmerkend voor iemand van de 2de generatie? Waarin verschilt het leven van een 2de met een 1ste en een 3de generatie Indo? Zijn mijn persoonlijke ervaringen interessant genoeg, generiek en voor elke 2de generatie Indo voldoende herkenbaar?

Waarschijnlijk niet, maar laat ik een poging wagen. Veel onderwerpen passeren mijn geestesoog: een artikel over het verschil in culturen achter de voordeur en in de buitenwereld. Ouders die voor elk pijntje of kwaal Obat maken van kruiden en planten. Je ertoe zetten om tegen heug en meug bijna dagelijks bittere kruidenthee te drinken o.a. ter voorkoming van puistjes en andere puberkwalen. Ons enorme aanpassingsvermogen zodat wij zo goed mogelijk aansluiting vonden in de Nederlandse maatschappij….

Ik ben geboren in Groningen, als stadjer. Daarmee krijgt mijn leven een andere start dan dat van mijn ouders, die in 1959 Indonesië voorgoed achter zich lieten. Toch vraagt het ook van mij aanpassingsvermogen om te kunnen switchen tussen 2 culturen en de Nederlandse mores te doorgronden. Het zijn kleine verschillen. Maar voor mijn jongere ik, was het af en toe verwarrend dat sommige (Maleise) woorden en (Indische) gebruiken niet bij mijn schoolvriendinnetjes bekend waren….

Achteraf gezien kan ik zeggen dat het verrijkend is geweest om zowel met de Europese als Aziatische cultuur op te groeien. Het heeft er ook toe geleid dat ik me altijd ben blijven interesseren in de zachte kant: Hoe gaan mensen met elkaar om? Hoe communiceren ze? Wat wordt wel en niet gezegd? Wat zijn de formele en informele gedragscodes? De (verborgen) dynamieken?

Is het typisch Indisch deze invoelendheid en sensitiviteit? Nee, dat denk ik niet. Ik kan me voorstellen dat dit voor veel 2de generatie migranten geldt: Het opgroeien in 2 culturen. Leren hoe je kunt switchen. Sterke sociale antennes ontwikkelen. Het is soms lastig, maar hé:

‘What doesn’t kill you, makes you stronger!’

Warme groet,

Inèza Messack

< Ouder bericht Nieuwer bericht >

Inschrijven nieuwsbrief

Spekkoek. Podcast - Geweld & Agressie

door Léon Kempees & Rick Shamier • 16 jun., 2023

Spekkoek. Podcast met Rick Shamier - Geweld & Agressie

Mag ik even binnenkomen?

door Maartje Pasman • 23 mei, 2023

Een reflectie naar aanleiding van een Indische Opstellingsdag

Familieopstellingen en andere vormen van Groepswerk

door Naomi Franken • 09 mrt., 2023

Familieopstellingen en Groepswerk bij Indisch Goud

De waarde van Genogrammen

door Léon Kempees • 20 dec., 2022

Genogram

De impact van Indische wortels

door Babs Muljadi • 21 nov., 2022

Vanzelfsprekend of nog zoveel meer te ontdekken?

Tulp tussen de Melaties

door Frank Bonekamp • 08 jun., 2022

De ervaring van een partner op de 3e Generatie Dag

Tranen van mijn voorouders

door Léon • 28 mrt., 2022

TRANSGENERATIONEEL TRAUMA In de afgelopen jaren ben ik mij steeds meer gaan beseffen hoezeer de trauma's van onze voorouders doorwerken in de nakomende generaties. Dit z ie ik dagelijks in mijn praktijk als Systemisch begeleider. Ook ervaar ik het zelf aan den lijve als 3e generatie Indo. Onderstaand gedicht schreef ik vanuit mijn (eigen) ervaringen. . . TRANEN VAN MIJN VOOROUDERS Angst en pijn troffen mijn lijf Als een omgekeerd korset trok het mijn ribben uit elkaar Maakte het ruimte voor wat niet meer in te houden was “Groter dan ik” zei ik hardop Zachtjes bracht een traan de beweging naar buiten Terwijl hij langzaam over mijn wang rolde stelde hij mij ook gerust Het was een zachte traan, vol van liefde, verbondenheid en pracht Met diepe ondertonen van angst, verdriet en pijn wist ik dat ze heftig gingen zijn De ongecontroleerde schokken volgde de traan op Inhouden was altijd een illusie geweest Tranen vloeiden via mijn ogen uit de bron van jou, mij en wij In al zijn hevigheid kwamen de generaties door mij heen Als een schip in de storm was ik overgegeven aan de genade van de zee Mijn lijf het schip, de schokken de zee, de tranen de stilte tussen de klappen van de golven in Daar lag hij dan in mijn bed Ineengekrompen als een zielige man Een zwakke man die ik herken Een Indische man Ik Ik lag daar dan in mijn bed Mijn lijf vertolkte dat wat van achter mij kwam Meer dan ik alleen omvatten kan Daar lig ik dan zei de man Die ineens niet meer zo zwak overkwam Daar lag ik dus gedragen in de golven van mijn voorouders Snikkend met de stem van hem Huilend met de traan van haar Schokkend met de kracht van ons Viel ik in slaap (Léon Kempees, 2021) 24 april a.s. organiseren Léon en Naomi een dag voor de 3e Generatie. Meer info via onderstaande knop!